αι στιγμές
αγαπώ...
(φωτό: Επίδαυρος - Μέθανα)
...ότι χαϊδεύει
ακόμα κι αν είν΄το χάδι ν' αλλάξει σε πληγή
(φωτο: Αρτολίθια, παραλία Ριζών)
...ότι φωτιζει
ακόμα κι όταν το φως του απότομα μου πάρει
(φωτο: λιμνοθάλασσα Ροδιάς, Αμβρακικός)
...ότι ήχος γίνεται
ακόμα κι αν σωπαίνει
(φωτο: υπαίθριο μανάβικο)
...ότι γλύκα στον ουρανισκο αφήνει
ακόμα κι αν στο γύρισμα η πίκρα απομένει
(φωτο: από τοην κήπο στο χωριό)
...ότι μυρίζει και θύμισες μπροτά μου ανασταίνει
ακόμα κι αν αυτές είναι να τιμωρήσουν
μα πάνω απ' όλα αγαπώ
αυτό που ακόμα
στου Δρόμου το αντάμωμα
προσμένει
προσμένει
να το φωνάξω Αγαπη
(μουσική: Sufi dance meditation)
ήτανε
μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
στις
8:35 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου