στο τελευταίο που μου ‘πες, αντίο

στο τελευταίο που μου ‘πες, αντίο

λες και δεν έχουν καθόλου κυλήσει
τα δευτερόλεπτα κι έχουν κολλήσει
λες και δεν έχουν ακόμη μιλήσει
αυτά τα χείλη που μ’ έχουν φιλήσει

με λεπτοδείκτες που μ’ άφησαν μόνο
η μοναξιά ζωγραφίζει στο χρόνο
και της ζωής χρωματίζει το κάδρο
τις στιγμές που θα έρθουν, το αύριο

λες και δεν έχουν καθόλου κυλήσει
τα δευτερόλεπτα κι έχουν κολλήσει
λες και με έχουνε τώρα μισήσει
αυτά τα χείλη που τα ΄χα αγαπήσει

στους λεπτοδείκτες μετρώντας το χρόνο
την απουσία σου νοιώθω στον ώμο
κι ένα βαρύ κουβαλώ πια φορτίο
στο τελευταίο που μου ‘πες, αντίο

απο ΙΩΑΝΝΗΣ