Στην αγκαλιά σου
όλα τα πρέπει και τα μη
βουβά κοιτούν
και τι να πούνε πια δεν έχουν
τα λένε όλα
του κορμιού σου οι στεναγμοί
πάνω στα κάστρα
των χειλιών σου καθώς πέφτουν
Κι όταν το σώμα
συνεπαίρνουνε σεισμοί
και την καρδιά μου
ταξιδεύουνε ανέμοι
σκόρπια ερείπια
τα πρέπει και τα μη
όλα σωριάζονται στη γη
που τώρα τρέμει
Στην αγκαλιά σου
όλα τα πρέπει και τα μη
λεηλατούνε
οι αρχαγγέλοι του ερωτά μας
νύχτα γεννιούνται
των θνητών ναι οι θεοί
έτσι γυμνοί
μέσα απ’ το ρίγος της καρδιάς μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου