Για μια στιγμή
Γίνε ο κόσμος μου εσύ κι εγώ στα μάτια σου πρωί θα ανατέλλω σε ένα πέλαγος βαθύ όσο θα χάνομαι στων πέπλων σου τα θέλω. Για μια στιγμή γίνε βοριάς, γίνε νοτιάς, πάνω στο άρμα του ανέμου κι εγώ η γη που θα χτυπά, αυτός ο οίστρος του ακήρυκτου πολέμου. Γίνε η ανάσα μου εσύ και μπες στο στήθος μου μια νύχτα έτσι λάθρα πιάσε το χέρι μου και ύστερα μαζί σάλπισε τρις κι όλα θα πέσουνε τα άτρωτα τα κάστρα. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου