Άσπλαχνα δες πως σε θωρεί
Αντικριστά σου κάθισε
με παγωμένο βλέμμα
Ίδιο με κείνο που κυλά
στις φλέβες σου το ψέμα
κι ύστερα πάνω σου μετρά
τις στάλες του ιδρώτα
που τρέχουν απ το μέτωπο
στα παγωμένα χνώτα
Άσπλαχνα δες πως σε θωρεί
ξένο παιδί και νόθο
αδιάφορα παρατηρεί
στο πρόσωπο το μόχθο
λες και δεν γνώρισε καμιά
απ τη δική του ευθύνη
ετούτη η φλόγα το κερί
που καίει κι όλο φθίνει
Μονάχα αλλάζει πρόσωπα
στον ήλιο στο σκοτάδι
παίρνει του γέλιου τη μορφή
την αποσκιάδα του Άδη
αφήνοντας στα χείλη σου
λίγο θανάτου γεύση
αυτή η πανούργα η ζωή
για ότι σου ‘χει πέμψει
με παγωμένο βλέμμα
Ίδιο με κείνο που κυλά
στις φλέβες σου το ψέμα
κι ύστερα πάνω σου μετρά
τις στάλες του ιδρώτα
που τρέχουν απ το μέτωπο
στα παγωμένα χνώτα
Άσπλαχνα δες πως σε θωρεί
ξένο παιδί και νόθο
αδιάφορα παρατηρεί
στο πρόσωπο το μόχθο
λες και δεν γνώρισε καμιά
απ τη δική του ευθύνη
ετούτη η φλόγα το κερί
που καίει κι όλο φθίνει
Μονάχα αλλάζει πρόσωπα
στον ήλιο στο σκοτάδι
παίρνει του γέλιου τη μορφή
την αποσκιάδα του Άδη
αφήνοντας στα χείλη σου
λίγο θανάτου γεύση
αυτή η πανούργα η ζωή
για ότι σου ‘χει πέμψει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου