Υπάρχουν Στιγμές..
Υπάρχουν στιγμές που τελειώνουν οι λέξεις
Που γίνονται βλαβερές
Όταν πληγώνουμε ο ένας τον άλλο
Όταν η αγάπη γίνεται βελόνα
Εγώ φεύγω κι εσύ το σκας
Αλλά δε μπορούμε να'μαστε χώρια
Ο πόνος γίνεται πιο βαθύς
η βελόνα μπαίνει πιο βαθιά
Είναι οι μέρες που δεν τρώω
δεν κοιμάμαι
καταπονώ το σώμα μου
θέλω να το κάνω να σπάσει
Ίσως ο σωματικός πόνος
με κάνει να ξεχάσω τον ψυχικό
Προσπαθώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι
Αλλά τότε είναι που είσαι παντού γύρω μου
Στα πράγματά μου, στο δωμάτιό μου,
στα τραγούδια που ακούγαμε μαζί.
Όποια πόρτα και να ανοίξω σε αντικρύζω
Τελικά δεν είναι ότι είσαι μέσα στο σπίτι μου
είσαι μέσα στο μυαλό μου.
Στις αναμνήσεις
σε όσα κάναμε μαζί
στις βόλτες μας, στα ταξίδια μας
στις καινούργιες μας εμπειρίες.
Ζούσαμε έντονα
Σε αυτές τις στιγμές βρίσκουμε
άλλους τρόπους για να μιλάμε.
Από εικόνες, μουσικές, στιχάκια.
Είναι τότε που ξέρω ότι γράφεις για μένα.
Είναι τότε που ξέρεις ότι παίζω πιάνο για σένα.
Ένα τραγούδι με νόημα που τα λέει όλα
και θυμίζει αστέρια και ακρογιαλιές
και μας φέρνει κοντά.
Κι έτσι φτάνουμε σε αστρικούς τρόπους μέθεξης
και αυτό που μας ενώνει γίνεται πιο δυνατό.
Στη βελόνα βάζουμε κλωστή
και ράβουμε τις πληγές μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου