Η αγάπη είναι σαν τ' αστέρια...
"Χαλάει ποτέ η αγάπη;" ρώτησε ο Μικρός...
"Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει; Κι αν ναι, μπορείς άραγε να την κολλήσεις, να την φτιάξεις και να τη χτίσεις;"
"Α, δεν ξέρω" είπε η Μαμά.. "Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σ' αγαπώ για πάντα".
"Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε, θα μ' αγαπάς ακόμη;" είπε ο Μικρός..
"Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;"
Η Μαμά πήρε στην αγκαλιά της τον Μικρό
και κοίταξαν μαζί από το παράθυρο τον ουρανό...
Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά και τ' αστεράκια ήταν φωτεινά...
"Κοίτα, Μικρέ, τ' αστεράκια πώς λάμπουνε στον ουρανό.
Ξέρεις πως πολλά απ' αυτά έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια;"
"Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό;
Η αγάπη είναι σαν τ' αστέρια: Ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου