Άγιος ο θεός?
Όπως ο Λόρκα βλέπω κι εγώ συχνά
Απ’το παράθυρό μου πορτοκάλια
Κουκουνάρια Πέστροφες
Συνθήματα-Χαλίκια στη μικρή θάλασσα
Με ονειροκρίτη εξηγώ
Κάτι απομεσήμερα που ορίζουν την ύπαρξη
Με διατυπώσεις ημερομηνιών
Εν ονόματι της Ανατολής
Που έρχεται εξ’ευωνύμων
Ραγδαία σκληρότητα-ανεξόφλητοι πίδακες-
Μολυβένια φούγκα
Πληκτρο-λογική φούγκα
Και ας ξεκινήσουμε
Από το «ο θεός δεν είναι άγιος».
Στο όρος-βενετσιάνικη συνέπεια
Που τη διέπει ένα κλειδί-του Φα μάλλον
Και μια γλώσσα κόκκινη σαν μεγάλος ποταμός
Στην ένδεια των ισογείων-απλή αντανάκλαση
Εγώ το ολοκαύτωμα το διανοήθηκα
Στην Ενικότητά μας
Και εξηγούμαι:
Σκιτσάρεις στο μπλοκ-τραγουδάω τα μπλουζ-δημοτικά
Καπνίζεις καπνίζω και πάμε πάλι απ’την αρχή:
Ασυμφωνία σε μινοράκι:
Θυμός-καυγάς-τσιγάρα-ούζο-σ’αγαπώ
Το μπλοκ το θέλω-Όλο
Αργοπορείς-σε ρωτάω γιατί-μου λες έγραφα
Με σπρέι στα τρένα-στα τζάμια των αυτοκινήτων
«γιατί όλοι οι άντρες όταν περνάς το δρόμο
αρχίζουν να τραγουδούν»
Παρεμβάλλονται και δυο τρεις
Κουβέντες ήρεμες μεταξύ μας-δε λέω-
Για καλό θα’ναι σκέφτομαι αλλά πάλι το φινάλε
Γκράφιτι:
Θυμός-καυγάς-τσιγάρα-ούζο-σ’αγαπώ
Τα μπλουζ τα θες-Όλα
Τα χέρια δεν φτάνουν ποτέ ως τα μάτια
Ευτυχώς-Μάλλον-
Πόσα χάδια μητέρας σας λείπουν
Πόση στοργή τρυφερότητα
Να βάλω κι άλλα?Να τ'αφήσω?
Με τη σέσουλα να βάλω?
Γράφεις γράφεις γράφεις
Τετράδιο-μπλε ρίγες-περιθώριο
Τι να σου πω ρε μαλακισμένο....
Εγώ τον ήλιο τον διανοήθηκα
Να βγαίνει απ’το κορμί σου
Σαν τη Δυαδικότητα του Ενικού μας
Καθόλου περίεργο.Σκιτσάρεις.
Κι έχω τρία μάτια τρία στόματα τρεις λαιμούς
Τρία ονόματα.Νάτα μας!
Η σχέση σου με το τρία
Και καταλαβαίνω
Απαλά μωρό μου καταλαβαίνω
Τρυφερά κι άγρια αγόρι μου καταλαβαίνω.
Δεν υπάρχει Τριαδικός Θεός
Ούτε ο Φεραίος ήταν Ροσέ!
Τι?Πάμε πάλι απ’την αρχή?
Με μουγκρίσματα προσευχές και καυγάδες?
Δεν ‘σφάξαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου