Αγιογραφία
Ξυπόλητες απορροφούν τους κραδασμούς
Των γηπέδων σε ντέρμπι σε συναυλίες
Ξυπόλητες αμύνονται στους εξώστες
Των θεάτρων
Με μια απάθεια καθηλωτική
Στον αντίλαλο των νεκρών
Σφαγμένες από συλλαβικά μάτια
Που αναγγέλουν ανήλικες νύχτες
Mεταφρασμένες Καρυάτιδες
Ποτίζουν το χώμα
Οδοιπορικά πληρωμένα στα
Μάρμαρα
Χωρικά ύδατα με υπομνήσεις
Προδοσίας
Κάποτε θα προσκυνήσεις το φάσγανο
Επικαλούμενος θεωρία θετική
Με σιγαστήρα στη φρουτιέρα
Και πάλι λοξά ο Νεκράσοφ
«Όλο τα ίδια κοπανώντας: είμαι αδύναμος, δειλός!
Σαν σκλάβος όλη τη ζωή σερνόμουν οικειοθελώς.
Γιατί μέσα μου έχω μίσος ανεξήγητο και φοβερό,
Αλλά όταν αρπάζω το μαχαίρι, νεκρώνει το χέρι...»
Θ’αποκαθιστά τα κουρέλια-δέρμα στο παράδοξο
Μιας συνθετικής αγιογραφίας
Παναγίες παραδομένες σε στάσιμο γένεσης
Εποπτεύουν εξημερώνοντας την πόρνη του ανάμεσά μας
Αφήνοντας διαθήκη
-Συγγενική της μεταβλητής κι αφάνταστης ελευθερίας-
Το δράμα της ουτοπίας που ήδη κληρονομήσαμε
Ώσπου ένα βράδυ η εγκόσμια μέτρηση
Θα στεγνώσει σε εργολαβική μπουγάδα
Και τα μανταλάκια στενάχωρα αμορτισέρ
Ενδεχομένως να γλιστράνε στο ασώματο
Των ονομάτων που ζημιώνουν
Φρικτές αγίες και νεομάρτυρες
Στα εντευκτήρια και στα κηφηνεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου