Δεν είναι έτσι η αγάπη

Δεν είναι έτσι η αγάπη

Ποιο να'ναι αυτό το μυστικό
που σε κρατάει μακριά από 'δω
κι ακόμα δεν μπορώ να βρω

Μετράω ώρες και στιγμές
για όσα έσβησες στο χτες
γι' αυτά που κρύβεις και δε λες

Χάνομαι μέσα μου κι εγώ
μα έχω κάτι να σου πω

Δεν είναι έτσι η αγάπη
να μπλέκει με το δάκρυ
να σε πονάει τόσο βαθιά

Δεν είναι έτσι η αγάπη
λάθος σου τα 'χουν μάθει
και μου ματώνεις την καρδιά

Τα μάτια σου σαν τη φωτιά
καίνε τον δρόμο μου ξανά

Πάλεψα μέσα μου καιρό
πέρασα γη και ουρανό
για να μπορώ να σ' αγαπώ

Έδωσα σώμα και ψυχή
για να κερδίσω μια στιγμή
μα την αρνήθηκες κι αυτή

Χάθηκαμε με τον καιρό
μα είχα τόσα να σου πω

Δεν είναι έτσι η αγάπη
να μπλέκει με το δάκρυ
να σε πονάει τόσο βαθιά

Δεν είναι έτσι η αγάπη
λάθος σου τα 'χουν μάθει
και μου ματώνεις την καρδιά

Τα μάτια σου σαν τη φωτιά
καίνε το δρόμο μου ξανά

Χαθήκαμε με τον καιρό
μα είχα κι άλλα να σου πω

Δεν είναι έτσι η αγάπη
να μπλέκει με το δάκρυ
να σε πονάει τόσο βαθιά

Δεν είναι έτσι η αγάπη
λάθος σου τα 'χουν μάθει
και μου ματώνεις την καρδιά

Τα μάτια σου σαν τη φωτιά
καίνε το δρόμο μου ξανά

Στέρεψαν τα δάκρυα...

Σχίζεται η ψυχή μου...

Ο πόνος είναι απλά αβάσταχτος...

Έχω ένα μουδιασμένο κορμί...

Και μια τρύπα στη θέση της καρδιάς...

Τι σου έκανα και μου φέρεσαι έτσι;

Εγώ μόνο αγάπη θέλω να σου δίνω...

Ένα χάδι όταν δεν είσαι καλά...

Μια ζεστή αγκαλιά για να κοιμάσαι...

Ένα φιλί για να ανακουφίζεσαι...

Κι εσύ...

Γιατί μου το κάνεις αυτό;

Δεν αντέχω άλλο...

Μου λείπεις αφάνταστα πολύ...

Δεν ξέρω που είσαι και ανησυχώ τόσο πολύ...

Σου μιλάω...

Αλλά εσύ δε μου απαντάς...

Θέλω να ακούσω τη φωνή σου...

Έστω και για μια στιγμούλα...

Θέλω να χαθώ στο βλέμμα σου...

Και ας μη με κοιτά όπως πριν...

Θέλω να λιώσω στα φιλιά σου...

Έστω και για λίγο...

Αλλά μάταια...

Εσύ δε θέλεις...

Και δε θέλω να σκέφτομαι ως τελευταία στιγμή που σε είδα εκείνη τη φορά που βρεθήκαμε...

Γιατί δεν είναι έτσι αυτό που έχουμε...

Γιατί τότε δεν ήσουν αυτός που είσαι μαζί μου...

Γιατί αξίζει να βρεθούμε μία ακόμη φορά...

Σου είμαι πια τόσο αδιάφορη;

Ούτε μια κουβέντα σου δεν αξίζω;

Δε θέλεις να ακούσεις τη φωνή μου;

Δε θέλεις να μου κάνεις μια αγκαλιά;

Δεν καταλαβαίνω καρδιά μου...

Δεν αλλάζουν έτσι ξαφνικά τα αισθήματα...

Και ξέρω πως νιώθεις πολλά πράγματα για μένα...

Όπως κι εγώ...

Εξήγησέ μου...

σε παρακαλώ...

Θέλω να καταλάβω...

Νόμιζα πως όταν δεν ήσουν καλά μπορούσα να σου φέρω χαμόγελο στα χείλη...

Νόμιζα πως ακόμη κι αν ένιωθες χάλια η φωνή μου σε γαλήνευε...

Νόμιζα πως με τα φιλιά μου ξεχνιόσουν και χανόσουν...αλλού...

Δεν μπορεί να έκανα τόσο λάθος...

Διαβάζεις άραγε τα λόγια μου ακόμη...

Ή μήπως διαβάζεις μόνο άλλα λόγια;

Ίσως πιο σημαντικά για σένα...

Τι είμαι για σένα;

Με θέλεις στη ζωή σου;

Συνέχεια αναρωτιέμαι...

Δεν ξέρω τι άλλο να πω...

Θέλω να αρχίσω να ουρλιάζω...

Αλλά δε θα με ακούσεις...

Θέλω να αρχίσω να κλαίω...να ανακουφιστώ...

Αλλά από τον πόνο δε βγαίνει πια δάκρυ...

Θέλω να σε δω έστω για μια στιγμή...

Αλλά μάλλον εσύ δε θέλεις...

Ελπίζω τουλάχιστον να είσαι εσύ καλά...

Να είσαι ευτυχισμένος...

Να είσαι χαμογελαστός...

Να κοιμάσαι τα βράδια...

Και να είναι φωτεινά τα όμορφά σου μάτια...

Εγώ είμαι χαμένη από καιρό...

Και τα δικά μου μάτια έχουν χάσει τη λάμψη τους...

Από τη στιγμή που εξαφανίστηκες από μπροστά τους...

Τελικά έτσι είναι η αγάπη...

Ένας συνεχής πόνος...

Εκτός αν έχεις δίπλα σου αυτόν που αγαπάς...

Μόνο τότε γίνεται χαμόγελο και φωτεινά μάτια...

Μόνο τότε είσαι τυχερός...

Σε φιλώ...όπως πάντα...γλυκά...

"Ποιο να'ναι αυτό το μυστικό
που σε κρατάει μακριά από 'δω
κι ακόμα δεν μπορώ να βρω..."

"Έδωσα σώμα και ψυχή
για να κερδίσω μια στιγμή..."

"Δεν είναι έτσι η αγάπη
να μπλέκει με το δάκρυ
να σε πονάει τόσο βαθιά

Δεν είναι έτσι η αγάπη
λάθος σου τα 'χουν μάθει
και μου ματώνεις την καρδιά..."