Του ποιητή ο έρωτας Του Ιωσήφ Μπρόντσκι

Του ποιητή ο έρωτας Του Ιωσήφ Μπρόντσκι

Ο έρωτας μου, αχ, πως σ’ αρέσει
Κι η θλίψη μου στο πλάι με λουλούδια
Να φαίνεται ξανά, αχ, πως σ’ αρέσει
Σε πόλεμο με τον έρωτα, όπως στον πόλεμο.
Να γράφω γι’ αυτόν, αχ, πως μ’ αρέσει
Μόνος στο σπίτι σου σαν μπαίνω.
Καταμεσήμερο να κλαίω γοερά, αχ, πως μ’ αρέσει
Και στο τηλέφωνό σου να φωνάζω.
- Ο έρωτας μου, αχ, πώς σ’ αρέσει,
Καθώς στο πλάι αποτραβιέμαι
Η θλίψη και ο πόνος μου, αχ, πώς σ’ αρέσει
Της κάθε μέρας που περνά να αναπνέω.
Τις άλλο πια απομένει να φιλήσω
Πάνω στη γη πια μόνος μου χορεύω
Τι όμορφα μαζί σου που χορεύω
Τα δάκρυα μες στην ψυχή κυλούν.
Ήμουν παιδί, έγινα νιος,
Το πρόσωπο χαρούμενο μα τσακισμένο
Κι εσύ περνάς μεσ’ απ’ τα χρόνια τα καλά
Με χαραγμένο ένα «ποτέ» επάνω στο μαντίλι που κρατάς.
Και η ζωή, σα θάνατος, τυχαία κι εύκολη!
Διάλεξε στην τύχη ό,τι θες..
Διάλεξε τη ζωή με κάτι να συγκρίνεις,
Διάλεξε το κεφάλι σου να αποθέσεις κάπου.
Ήμουν παιδί, μες στη ζωή, κι ο έρωτας
Ακούραστος χορεύει και χορεύει
Τα δώματα γεμίζει συνεχώς,
Κι ο πόνος της ψυχής σου ξεχειλίζει


Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©