Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Γράμμα από ψιψινέλι Iκεσία στον πόνο

26/11/12

Γράμμα από ψιψινέλι






Μαμά Βίκυ. Εδώ ψιψινέλι. Ήθελα να σου πω
ότι σε αγαπάμε και οι δύο πάρα πολύ.
Ότι είσαι η πιο καλή στον κόσμο!
Αυτός το λέει συνέχεια και δεν έχει άδικο.
Λέω αυτός επειδή συνεχίζει να με τυραννά!
Με αγκαλιάζει συνέχεια και κοντεύει να με σκάσει
σου λέω! Ξέρω, ξέρω εσύ τον μαλώνεις αλλά είναι
αμετανόητος. Μου τσιμπά τα μάγουλα (δεν έχω μάγουλα) μα αυτός βρήκε
και λέει ότι έχω! Προχθές με μάλωσε επειδή παίζω χαρτιά λέει!

Τι να πει κανείς! Όποτε τον βλέπω κρύβομαι.
Με κατσιάζει σου λέω! Τώρα είναι στην κοσμάρα του και βρήκα
ευκαιρία να σου γράψω. Ξέρεις κάτι; Ένα του αναγνωρίζω!
Ότι σ' αγαπάει πολύ. Λέει Βίκυ μου και στάζει μέλι, ο αχαΐρευτος!
Σ' αγαπάει τόσο πολύ που άμα τσακώνεστε μετά έχει όλο
νεύρα και  ξεσπά σε μένα! Κατάλαβες;
Μην τον παρεξηγείς λοιπόν  είναι επειδή δεν μπορεί χωρίς εσένα!
Έλα πάρτον αγκαλίτσα να με αφήσει και μένα ήσυχη πια!
Σε περιμένει.... Μου το είπε σου λέω! 

Iκεσία στον πόνο




Δεν ξέρω αν δίδυμοι φυτρώσαμε
κρεμασμένοι αγκαλιαστά στον "ομφάλιο λώρο"
ή με περίμενες στη γέννα μου
προσφέροντάς μου το πρώτο κλάμα.

Μα πάψε πια η σκιά μου να είσαι
ο Σιαμαίος αδελφός μου
τον σπουδαίο ρόλο σου στη ζωή
αναγνωρίζω
ο καρδιομαλάχτης είσαι
κι ο ψυχοπλάστης των ανθρώπων.

Μα στ' ορκίζομαι πως ωρίμασα, πόνε
πως μ' έπλασες στο καλούπι σου
πράο και συμβιβάσιμο
στοχαστικό και έμπειρο
στις όποιες εποχές...
Δε σε χρειάζομαι πια
ελεύθερο άφησέ με
να σε προδώσω μη φοβάσαι

Πως μπορεί κανένας να αλλάξει την καρδιά του
όταν αυτή χτυπήθηκε άγρια
στου πόνου το αμόνι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου