Ποια είναι τα «φτερά του έρωτα»; Τα διαφορετικά του πρόσωπα; Πώς είναι δυνατό να χωράει όλες αυτές τις εκρηκτικές δυνάμεις που δοκιμάζουν τα όρια μας, την αγάπη, το πάθος, τη ζήλια; Πόσο τυφλός, ωμός, κεραυνοβόλος, παράλογος, υπερβατικός μπορεί να γίνει ή πόσο σοφός, ώριμος, λογικός, υποταγμένος σε «προδιαγραφές» και σχηματοποιήσεις;
Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012
ΕΥΧΗ
ΕΥΧΗ
Πουλί είμαι. Δεν έχω λαλιά. Ένας λυγμός βάφει τα φτερά μου. Μ’ έχεις βάλει σημάδι και κάθε νύχτα με σκοτώνεις.
Μα θα ‘ρθει η ώρα, θα με χρωματίσεις μ’ όνειρα Στη γη των Μακάρων μακριά θα πετάξουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου