Ψάξε στο λαβύρινθο της σκέψης
πες μου, είδες;
την απάντηση στο πού
και πώς μας βρήκες
θα χουμε να λέμε πάντα για τις νύχτες
στα λιμάνια στους σταθμούς
Στα σύννεφα πετάς και περιμένεις
Σαν κύματα μακριά, μακριά μου φεύγεις
Σαν όνειρο ματιά μέσ' το σκοτάδι
ένα όνειρο φωτιά κοντά ανάβει
Νιώσε έστω μια στιγμή
και πες μου, μήπως είδες;
πως περνούν και πως γελούν
μαζί τις νύχτες
ότι είχαν να πουν το είπαν
μη κλαις ετοιμάσου να χαθώ
Στα σύννεφα πετάς και περιμένεις
Σαν κύματα μακριά, μακριά μου φεύγεις
Σαν όνειρο ματιά μέσ' το σκοτάδι
ένα όνειρο φωτιά κοντά ανάβει
Ποια είναι τα «φτερά του έρωτα»; Τα διαφορετικά του πρόσωπα; Πώς είναι δυνατό να χωράει όλες αυτές τις εκρηκτικές δυνάμεις που δοκιμάζουν τα όρια μας, την αγάπη, το πάθος, τη ζήλια; Πόσο τυφλός, ωμός, κεραυνοβόλος, παράλογος, υπερβατικός μπορεί να γίνει ή πόσο σοφός, ώριμος, λογικός, υποταγμένος σε «προδιαγραφές» και σχηματοποιήσεις;
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012
Ψάξε
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου