Το Όνειρο του Νικόλα: Θλιμμένος Άγγελος

Posted on Δεκεμβρίου 10, 2011

 

 

 

 

 

 

4 Votes

Χιλιάδες κόσμου τριγύρω περνούν
Μονάχος στέκει, η Σιωπή αντηχεί.
Κανείς δεν κοιτάζει, στο κρύο ριγούν
Ψυχή παγωμένη, η ματιά τους θολή.
Τα έρημα βράδια ο αγέρας κραυγάζει
Κρεβάτι διπλό, Μονάχη κοιμάται
Ο ιππότης αργεί, καρδιά που σπαράζει
Τη νύχτα έμαθε, πια δε φοβάται.
Ζωές μοιρασμένες, στα δύο κομμένες
Ο άγγελος πια, σαν δύο λογάται
Άραγες πότε ξανά θα είστε ενωμένες
Ψυχές μου στο Φως αντάμα να πάτε.
Κορμιά ενωμένα σ’ αέναη πάλη
Φευγαλέα στιγμή το Θείο θ’ αγγίξουν
Ο Νους και η Καρδιά μεθούν μες τη ζάλη
Με την Αγάπη τη Γη θα στηρίξουν.
© 2011 Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος