Ποια είναι τα «φτερά του έρωτα»; Τα διαφορετικά του πρόσωπα; Πώς είναι δυνατό να χωράει όλες αυτές τις εκρηκτικές δυνάμεις που δοκιμάζουν τα όρια μας, την αγάπη, το πάθος, τη ζήλια; Πόσο τυφλός, ωμός, κεραυνοβόλος, παράλογος, υπερβατικός μπορεί να γίνει ή πόσο σοφός, ώριμος, λογικός, υποταγμένος σε «προδιαγραφές» και σχηματοποιήσεις;
Δεν γίνεται με τις λέξεις η Αγάπη... Ούτε σ' εργαστήρι ο έρωτας... κι ας είναι η χημεία θέμα δικό του... Θέλει ακροβασία στ' όνειρο... καρδιά να κόβεις κομμάτια... ακατάσχετα να αιμορραγείς...
Πάλι σε συγχωρώ... πάλι σε ονειρεύτηκα... αύριο πάλι αύριο θα σου το ξαναπώ... πάλι θα μου ζητήσεις λογική εξήγηση... πάλι θα σου απαντήσω... ότι να αντέξεις είναι το ζητούμενο... όχι να καταλάβεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου