Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Δύο λόγια της καρδιάς μου

Δύο λόγια της καρδιάς μου

Να σου πω κάτι ήθελα σήμερα λίγο διαφορετικό, μιας και το σκεφτόμουν πολύ καιρό...

Εδώ στην αόρατη γωνιά δεν γράφω για να σε πείσω. Δεν γράφω για να σε κάνω να ζοριστείς. Ό,τι με αγγίζει, απλά στο αφήνω με αγάπη. 
Κι, αν θες, το βλέπεις. Αν θες, το διαβάζεις. Αχνοφαίνεται βέβαια (γιατί είμαι ανίκανος να στο μεταδώσω όπως το νιώθω ακριβώς), μα μένει εκεί...
Είναι αόρατη αυτή εδώ η γωνιά, γιατί θέλει απαλά να πει κάτι. Διακριτικά. Μυστικά. Με σιωπή. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και φωνές και απειλές. Κάτι λίγο για να γλυκάνει την καρδιά σου. Να προσπαθήσει να σου δώσει λίγο κουράγιο και αισιοδοξία.
Και είναι γωνιά, γιατί έχει ως κέντρο τον μεγαλύτερο μεταρρυθμιστή, τον μεγαλύτερο ριζοσπάστη. Το Χριστό...
Σου τα γράφω όλα αυτά, γιατί νιώθω φίλος μαζί σου. Νιώθω την παρέα σου. Νιώθω την αγάπη σου και την προσευχή σου. Εύχομαι να μη σε λυπώ, να μη σε δυσκολεύω. Αν γίνει όμως, σου ζητώ ταπεινά συγγνώμη.
Καλημέρα και καλή δύναμη, φίλε/η μου.


Η φωτογραφία είναι της καλής μου φίλης Silena και την ευχαριστώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου