Θα ‘θελα να ΄ξερα ποια είναι η τύχη των ιχνών που άφησα… στην καρδιά σου
Η μια σελίδα δίπλα στην άλλη
σαν ένα ερωτευμένο ζευγάρι
ψιθυρίζουν λόγια αγάπης…
Σκόρπιες νότες πεταμένες στην τύχη πάνω στην άγραφη κιτρινισμένη σελίδα, απ’ την υγρή ανάσα του χρόνου..
Θα ‘θελα να ‘ξερα ποια να ‘ναι η τύχη των ίχνων που άφησα στην καρδιά σου,
… λόγια που χάθηκαν στην ομίχλη!
Αναμνήσεις που έρχονται ακάλεστες υποσχέσεις ήλιου καλοκαιρινού, που κρύβονται στο βάθος της θάλασσας…
Προκαλώ την μοναξιά του φεγγαριού, σε μια νύχτα χωρίς άστρα, που προμηνύεται καταιγίδα…Κι ο χρόνος της ελπίδας σαν το νερό, που φεύγει ανάμεσα στα δάχτυλα… σαν πεταλούδα που ψάχνει για ένα λουλούδι,
στην ξεραμένη καλοκαιρινή γη..
σαν ένα ερωτευμένο ζευγάρι
ψιθυρίζουν λόγια αγάπης…
Σκόρπιες νότες πεταμένες στην τύχη πάνω στην άγραφη κιτρινισμένη σελίδα, απ’ την υγρή ανάσα του χρόνου..
Θα ‘θελα να ‘ξερα ποια να ‘ναι η τύχη των ίχνων που άφησα στην καρδιά σου,
… λόγια που χάθηκαν στην ομίχλη!
Αναμνήσεις που έρχονται ακάλεστες υποσχέσεις ήλιου καλοκαιρινού, που κρύβονται στο βάθος της θάλασσας…
Προκαλώ την μοναξιά του φεγγαριού, σε μια νύχτα χωρίς άστρα, που προμηνύεται καταιγίδα…Κι ο χρόνος της ελπίδας σαν το νερό, που φεύγει ανάμεσα στα δάχτυλα… σαν πεταλούδα που ψάχνει για ένα λουλούδι,
στην ξεραμένη καλοκαιρινή γη..
Lunapiena
Posted in Ποίηση, στίχοι και λογοτεχνικά αποσπάσματα
Tagged τύχη, Λογοτεχνικά αποσπάσματα, ίχνη, αγάπη, καρδιά
Η αγάπη είναι μια υπέροχη…κακοτοπιά
Η αγάπη είναι μια υπέροχη κακοτοπιά..
Όσοι βάλθηκαν να την εξερευνήσουν..
Δεν επέστρεψαν ποτέ..
Καλή τους ώρα..!
Οδυσσέας Ελύτης
Posted in Ποίηση, στίχοι και λογοτεχνικά αποσπάσματα
Tagged Λογοτεχνικά αποσπάσματα, Οδυσσέας Ελύτης, Στίχοι, αγάπη, κακοτοπιά, καλό ταξίδι
Άμα αγαπάς το καταλαβαίνεις…
Άμα πεινάς, το ξέρεις… Φωνάζουνε τα σπλάχνα σου..
Άμα κρυώνεις, το ίδιο…
Άμα αγαπάς, πώς να το καταλάβεις; Γιατί τι είναι η αγάπη;
Κάποιος πήγε να πει κάτι και δεν είπε τίποτα.. Είπε πως είναι κάτι σα φωτιά.. Μα είναι;
Άλλος είπε πάλι, πως είναι δροσούλα, άλλος σα δοξαριά
Τι είναι, τέλος πάντων…
Κι αν, πάλι, αγάπη είναι κάτι που το λένε “αγάπη”, είναι αυτό η αγάπη;
Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα.. Ομορφιά!!
Μα, αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά;
Ένα πουλάκι κελαηδά ολομόναχο σ’ ένα έρημο δάσος…
Αν δεν τ’ ακούσει κανείς… είναι κελάηδημα;
Κι είναι μπορετό να κελαηδήσει γλυκά ένα ολομόναχο πουλάκι, αν δεν υπάρχει
πίσω από κάποιο φύλλο το αυτάκι ενός άλλου πουλιού;
Πήγαν κι οι σοφοί να πούνε κάτι πάνω σ’ αυτό, και τα κάνανε θάλασσα..
Αυτοί για αγάπη!!… Τα μωρά ξέρουν περισσότερα..
Ένα λουλούδι είπε: “Αγάπη; είμαι εγώ..”
Τρελαίνεσαι με τέτοια καμώματα…
Ένας βαρκάρης θ’ αφήσει τα κουπιά και θα σκουπίσει το κούτελο του..
Δε θα ξέρει να πει τίποτα.. Μπορεί αυτό να είναι αγάπη; Μα είναι; Ποιος να του το πει;
Όσο έχεις κάτι μέσα σου και δε χρειάζεται να το πεις, το έχεις και ησυχάζεις. Σε καίει.. Σε λιώνει…
Εσύ το βλέπεις…
Κι αντί να βάλεις τα κλάματα, το ρίχνεις στο τραγούδι..
Είσαι μεθυσμένος και δεν έχεις πιει ούτε στάλα…!
Μ. Λουντέμης
Το ν’αγαπάς σημαίνει…
Ν‘ αγαπάς
σημαίνει να σπαρταράς σε σεντόνια
ξεσκισμένα από την αυπνία…
Γιατί αγάπη
δεν είναι ένας τρυφερός παράδεισος
μα η βίαιη επίθεση
σημαίνει να σπαρταράς σε σεντόνια
ξεσκισμένα από την αυπνία…
Γιατί αγάπη
δεν είναι ένας τρυφερός παράδεισος
μα η βίαιη επίθεση
της λαίλαπας νερού και φωτιάς….
Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου