Κάπου εκεί έξω

Είναι

σα να βρίσκομαι, δίπλα σου.
Έχω το βλέμμα, χαμηλωμένο.
Χάρη σε ότι, μας συνδέει,
ενα μυαλό, υποχωρεί,

Στη σιωπή.
Μ' όσες φράσεις, εσωτερικές,
η αύρα σου,
συνομιλεί.

Εικόνες. Αναμνήσεις. Συναισθήματα.
Το ξέρω πως ο χρόνος, διεκόπη,
κείνη τη τραγική, ώρα.
Κάθε μέλος

που πίσω, πια, είναι αδύνατο
να επανέλθει,
Επίσης, κάθε τι, αγαπημένο:
Μυρουδιές. Ειδικές χροιές, από ενθάρρυνση,

Υποστήριξη. Με προβληματισμό.
Η συσσωρευμένη αποθήκευση ευαισθησίας.
όλα τα ράφια, με τη φροντίδα.
Η αύρα, να εξακολουθεί,

τονωμένη. Επιλέγοντας,
κοινωνικά μερίδια,
Απ' ότι συμβουλεύτηκε.
Δεν έπρεπε να χαθεί, ένας ώριμα,

φιλάνθρωπος, πατέρας.
Το κεφάλι, παραμένει, στη θέση του.
Τώρα που με τον νου σου,
Αγγίζεις τη καρδιά σου:

Δες. Ακόμα, βαστά.
Είναι ένας πολύτιμος αέρας, ανθρωπιάς.
Μα η ψυχή σου δεν είναι, πια, μόνη.
Μαζί σου,

ο φίλος, ετούτος,
Όπως με χρειάζεσαι.
Μη αφήνοντας να ξεχαστούν,
τα σημαντικά, ονόματα.

Γεράσιμος Μηνάς 29 Ιούλη 2012