Η αρχή του τέλους

Που να γυρνάς και τι να κάνεις πια, δεν ξέρω
Παντού σε ψάχνω, σε γυρεύω στη σιωπή
Το ‘κανες πράξη να με κάνεις να υποφέρω
Κι όσο κι αν κλάψω κι αν πονέσω, δε σου αρκεί

Που να ‘σαι εσύ που μου υποσχέθηκες, θυμάσαι;
Πως πάντα δίπλα μου θα σ’ έχω μια ζωή
Πάνω στα όνειρα που σκότωσες κοιμάσαι
Και στα συντρίμμια από μια αγάπη αληθινή

Μου είχες πει, εσύ δε μοιάζεις με κανένα
Ούτε στα φέρσιμο ούτε και στην ψυχή
Όμως αναίρεσες τα λόγια σου ένα-ένα
Κι αν με αγάπησες, δεν το ‘δειξες πολύ!

Η αγάπη μέσα μας ανοίγει μονοπάτια
Μα πρέπει να ‘χεις την καρδιά σου ανοιχτή
Ερμητικά κλειστά να ‘χεις τα δυο σου μάτια
Σ’ όσα σου δείχνουνε το τέλος για αρχή.

Posted by Χαρά Τσακίρη