Κάνε μου τη χάρη -!-

 Αναμένω την ενηλικίωση 

του παραδείσου, 

για να μπουκάρω 

στην κόλασή του.

Σε άλλη απόσταση,

ξεχνιούνται οι χειμώνες -

ακινητοποιημένα φονικά

παραπλανημένων ανοίξεων -

Δε σημαίνω κάτι,

ούτε εξέχουν οι ρυτίδες μου

Κρατώ ηλικίες απόψεων

θανάτους, και

ρόδα.

Να ξεστρώνω νέφη

για της τάξης την αποκτήνωση.

Και το Δύο το λύνω

με μαχαίρι.

Απλό το ξεφάντωμα

της θέλησής μου.

Τότε,

ρέει βρόχινα ο χρόνος

Σκίζω τις πυτζάμες μου 

Ταλαιπωρημένες βάρκες

τα παπούτσια μου

στην εξήγηση των μυστικών

Μόνο με τα παπούτσια

λοιπόν

κοιμάμαι

Διέγραψέ με

απ' τους σημαίνοντες

των ορειβατικών σου -!-

Θα εξυπηρετήσεις, έτσι,

τους ύπνους μου  ________

Λαξεύτηκε από ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ στις Σάββατο, Απριλίου 13, 2013