"Εκεί, στη χαραμάδα
από το στήθος σου
άφησα ανεξίτηλο το χάδι μου
κι ανίχνευσα τον ήχο της σιωπής σου
από το στήθος σου
άφησα ανεξίτηλο το χάδι μου
κι ανίχνευσα τον ήχο της σιωπής σου
Έκλεψα τη "μυροποντή" σου
κι εξέπνευσα την ανάσα μου
μέσα στην καταιγίδα σου
μέσα στην καταιγίδα σου
Γυμνή πορεύομαι κι υγρή
από το άρωμα της ηδονής
που άνθισε
στο περιβόλι μέσα τ΄ουρανού
σαν το φλερτάριζε επίμονα
ο παραβάτης άνεμος
από το άρωμα της ηδονής
που άνθισε
στο περιβόλι μέσα τ΄ουρανού
σαν το φλερτάριζε επίμονα
ο παραβάτης άνεμος
Στην γοητεία των σφυγμών αφήνομαι
στο πάθος που πυροδοτεί
ένας χορός, μαζί σου, στη βροχή
στην μέθεξη που εκρήγνυται
σαν σμίγουν με φιλιά τα χείλη μας
στη βουερή αναπνοή
του έρωτα μας.."
ένας χορός, μαζί σου, στη βροχή
στην μέθεξη που εκρήγνυται
σαν σμίγουν με φιλιά τα χείλη μας
στη βουερή αναπνοή
του έρωτα μας.."
"Εκεί, που η ανάσα
ανταμώνει τον σφυγμό
του γητευτή ανέμου
χαμογελάει η ομορφιά
και ανεμίζει όνειρα καθώς αγγίζει τα λυτά μαλλιά σου
και θωπεύει
το ξεγυμνωμένο στήθος σου
του γητευτή ανέμου
χαμογελάει η ομορφιά
και ανεμίζει όνειρα καθώς αγγίζει τα λυτά μαλλιά σου
και θωπεύει
το ξεγυμνωμένο στήθος σου
Το άρωμα του πόθου
αναβλύζει γάργαρο στο άπειρο
και διαχέεται αισθαντικά στο σώμα σου
που ευωδιάζει κι εξεγείρεται
αναβλύζει γάργαρο στο άπειρο
και διαχέεται αισθαντικά στο σώμα σου
που ευωδιάζει κι εξεγείρεται
Αργά τα βήματα
λικνίζονται στη ηδονή του άδυτου χορού μας
σμίγουν τα χείλη μας μες στη βροχή
στην αφρισμένη μέσα θύελλα
όπου βλαστίζουν
πορφυρά φιλιά και ποιήματα
καθώς τρυγούμε τον ανθό
του άδηλου έρωτα μας.."
λικνίζονται στη ηδονή του άδυτου χορού μας
σμίγουν τα χείλη μας μες στη βροχή
στην αφρισμένη μέσα θύελλα
όπου βλαστίζουν
πορφυρά φιλιά και ποιήματα
καθώς τρυγούμε τον ανθό
του άδηλου έρωτα μας.."
_ L.N.E (Ελένη Γ.) - Τάκης Τ. _
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου