Εκεί στην σκοτεινή γωνιά του δρόμου
Άφησες ένα βράδυ τα σημάδια
Του εαυτού σου και από τη γέφυρα του χρόνου
Πέρασες, τα δυο σου χέρια άδεια

Τι ήσουνα, πια τώρα δεν πειράζει
Το χθες σου ένα βαγόνι στα σκοτάδια
Κι από μακριά κοιτάς την φλόγα να σκεπάζει
Όλα της ζωής σου τα καράβια

Όπως ξεκίνησες, έτσι βαδίζεις
Πάντα με όνειρα που δεν γκρεμίζεις
Και όσους συναντάς, κοιτάς να δώσεις
Κάποιον θα προσπερνάς, κάποιον θα σώσεις
Όπως γεννήθηκες, και τώρα μόνος
Μέσα στα μάτια σου γυρνάει ο χρόνος
Και μέσα στις σκιές, εκεί στην άκρη
Αφήνεις σιωπηλά ένα σου δάκρυ

Σ' αυτή τη σκοτεινή γωνιά του χρόνου
Άφησες τα πιο γλυκά σου χάδια
Μια μελωδία κλείνει τις πληγές του πόνου
Λάμπουνε τ' αστέρια σου τα βράδια

Που ήσουνα δεν έχει σημασία
Ρωτάνε όλοι για το βλέμμα μες στα μάτια
Μα για να ζήσεις μια καινούργια ιστορία
Κρύβεις της ψυχής σου τα κομμάτια

Όπως ξεκίνησες, έτσι βαδίζεις
Πάντα με όνειρα που δεν γκρεμίζεις
Και όσους συναντάς, κοιτάς να δώσεις
Κάποιον θα προσπερνάς, κάποιον θα σώσεις
Όπως γεννήθηκες, και τώρα μόνος
Μέσα στα μάτια σου γυρνάει ο χρόνος
Και μέσα στις σκιές, εκεί στην άκρη
Αφήνεις σιωπηλά ένα σου δάκρυ