Φεγγαρόπετρα..

Φεγγαρόπετρα εγκλωβισμένη

στο κοχύλι των δακτύλων μου..

Ποθώ εκεί να μείνεις

Οικειοθελής κατά-δικος μου

Αναρριγώ στο πιο μικρό σου κύμα

κι ανασκαλεύω το βυθό του κήπου σου

Κυλώ δάκρυ αρμυρό στων ματιών σου

το πέλαγος

Με τα χείλη μου γεύομαι

μύριες αποχρώσεις, δερμάτινες

Πάλλεται η υδρόγειος στο σφυγμό σου..

Ίχνη στην άμμο ακολουθώ

Πλησιάζω το μυστικό σου

Ελεύθερος λογίζεσαι

Έρωτας, ταξιδευτής κι αντάρτης

Με τρίαινα σημαδεύω την καρδιά σου

Πέρλα χτυπώ

Σε κερδίζω

Σε κρεμώ στο στήθος μου, φυλακτό

Κόσμημα φαντασίας ανεκτίμητο

Το ασημί και το χρυσό σου αγγίζω

Στα σπλάχνα μου μέσα σεργιανάς

και τα στολίζεις

Καδένα σε φορώ,

το μόνο ρούχο πάνω μου

Κι εσύ φλογίζεσαι και καις

Λιώνεις και συσπάσαι

Στης ανάσας τον στεναγμό,

στου πόθου το μαρτυρικό

άγραφο λεξιλόγιο

Εκεί,

στης γλώσσας μου

το άναρχο σκουλαρίκι..

μονόγραμμα καρφίτσωσα

το αρχικό σου  γράμμα..

L.N.E

Tags: ερωτικα, σκέψεις