|
|
Προσμονή κατάδυσης
στα πιο βαθιά νερά σου
Εκεί που το μπλε με το πράσινο σμίγουν
Εκεί που οι γοργόνες παίζουν
και με το μύθο φλερτάρουν
Στην αυλή του Τιτανικού
Στο τελευταίο κατάστρωμα,
εκεί θα σε ανταμώσω
Ωκεανός..
Τι όνομα σου έδωσαν!
Ανεξερεύνητος θεός
Ο δέκατος τρίτος
Ρεύματα αδιάκοπης ροής
οι ανάσες σου
Δίχως πηγές και εκβολές,
στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα
εξαπλώνεσαι
Από εσένα ανατέλλουν τ΄ άστρα
και σε σένα
καταβυθίζονται καθώς δύουν
Στίχοι αύρας θαλασσινής λούζονται εκεί
κάθε λιόγερμα
Φεγγαροστολισμένες σειρήνες τους τραγουδούν
Στο κορμί σου
ταξιδεύουν σκαριά γενναία
Τα φύλλα μιας κληματαριάς σε στεφανώνουν
Στο στήθος σου κύματα
Στις γωνίες του προσώπου σου
δελφίνια κολυμπούν
Στα όριά σου ακροβατώ,
στα άκρα σου
Εκεί, που ο ουράνιος θόλος στηρίζεται
Το βυθό σου ανιχνεύω
Αρμυρά τα φιλιά σου ξεγελούν,
δεν ξεδιψούν
Κι όσο τα πίνω, τόσο τ΄ αποζητώ
Από ύψος μεγάλο πέφτω
Στην αγκαλιά σου βυθίζομαι
Την υγρή
διάφανη αγκαλιά σου
Και αναδύομαι Αφροδίτη
στων ματιών σου την επιφάνεια..
L.N.E
Π.Α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου