Γράμμα 1: Mονάχος
Δροσερό το αγέρι του Φθινοπώρου
καθάριο φεγγάρι
τα πεθαμένα φύλλα σκορπίζουνε
ένα κοράκι τα φτερά τινάζει.
Αγαπημένη μου, που να βρίσκεσαι;
Θ’ ανταμώσουμε τάχα μια μέρα;
Ω, η ψυχή μου θρηνεί ατέλειωτα.
Είμαι μονάχος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου