Αναλλοίωτα

Αναλλοίωτα

 

Στις άλλες μνήμες

όσες θέλει ας δίνει η φαντασία παραλλαγές :

 

  Στο άφρισμα της θάλασσας

  που αγγίζουν τα δάχτυλα των ίσκιων

  οδοιπορώντας πάνω στα πλήκτρα των ωρών

  ή σε μια πιο σκούρα απόχρωση

  που παίρνει ο ουρανός τη νύχτα

  καθώς βαθαίνει στον ορίζοντα

 

Αλλά σ’εκείνη την εικόνα

που χάιδεψαν τα μάτια μου,

σ’εκείνη τη στιγμή

που μένει ακίνητη στα χείλη μου,

η φαντασία τίποτα δεν έχει να προσθέσει

 

 

©Μανώλης Μεσσήνης