Mια θύελλα Αν
Είμαι ένας ξένος
που σε δρόμους σέρνομαι
οι δικοί μου πέθαναν
οι ερωμένες μου χάθηκαν
το κρεβάτι μου πέτρωσε
στο φως του κεριού δεν μπορώ να ονειρευτώ
και να φτιαχτώ
μοναχά καπνιά απ'τα αυτοκίνητα
αμμοθύελλες και ανθρωπάκια που με
κρυφοκοιτάζουν.
Το σπίτι άδειο
τα ντουλάπια σχεδόν άδεια
μου μείνε λίγη μαγιονέζα
ένα ολόκληρο αζήτητο μπουκάλι λαδί.
Δεν έχω μορφή
η ατζέντα μου είναι γεμάτη μακαρίτες.
Μοναδικός μου φίλος το μολυβί.
Αν μεθύσω θα διψάσω
αν περπατήσω τα πόδια μου πονανε
αν γελάσω είναι φάρσα
αν κλάψω είμαι απλά ένα παιδί
αν θυμηθώ είμαι ένας ψεύτης
αν πεθάνω δε θα υπάρχει θάνατος
αν ζήσω ο θάνατος μόλις που αρχίζει
αν προσμένω, προσμένω για πολύ
αν πάω δε θα ξανάπαω
αν δεν κάνω τίποτα
δε γίνεται τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου