Ζωή του χτές…
από fira
Τρέχουν οι μνήμες κι ο χρόνος περνά….
Πρόσωπα νέα, μα και παλιά…
Παίρνουν ή αφήνουν κομμάτια ψυχής, που τους χαρίζεις με αγάπη εσύ…
Δεν είναι μάταιο κι ας λες πως ξεχνάς, να ψάχνεις και λίγο στο μπαούλο της καρδιάς…
Είθε να βρίσκεις ¨μαριονέτες¨ εκεί, που κάποτε παίζαν στην δικιά σου αυλή.
¨Μαριονέτες¨, που σ’ έκαναν να αγαπάς και άλλοτε έφερναν συννεφιά στην καρδιά…
Κούνα τες λίγο και αμέσως θα δεις τη δικιά σου ζωή, να γεννιέται ευθύς…
Είναι ευχή… Ποτέ μην ξεχάσεις μια ζωή που στο σήμερα, θες δε θες, σ΄έχει φτάσει!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου