Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Δεν είσαι πουθενά


Στέκομαι στην μέση.
Στον δρόμο του ποτέ.
Στην αυγή του πουθενά.
Εκεί που οι σκιές του χρόνου μ'αγκαλιάζουν σκοτεινά.
Εκεί που χάνονται οι ψυχές φλεγόμενες, μόνες.
Ψάχνω μια διέξοδο.
Ένα φάρο.
Το φώς του να αγγίξω και να με οδηγήσει πίσω.
Πίσω εκεί που θέλω.
Στην μέση της αγάπης σου.
Και στον δικό σου δρόμο.
Εκεί που μόνο η δικιά σου σκιά με αγκαλιάζει ασφυκτικά.
Κακό ποτέ να μην με βρεί.
Να μην με μαγαρίσει.
Ψάχνω αυτό το φώς.
Στα σκοτάδια και την τρέλα.
Ψάχνω και ψάχνω και ψάχνω...
 
 
 
 
 
 
 
Μα δεν είσαι πουθενά.
Έσβυσε το φώς σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου