Αδιέξοδο

Αδιέξοδο

 

     Οι ιδέες τραβιούνται σαν λαστιχένια φίδια

     Φάρδυνα τον ουρανό και είναι άδειος

 

 

   Κραυγάζω, σαν τους τρελούς που ξαπλώνουν πάνω στην άσφαλτο

   και ζητούν να φυτέψουν δέντρα μεσοστρατίς

   Παραπατώ, σαν τους μεθυσμένους που ζητούν να γεμίσουν το κενό,

   το τεράστιο καζάνι του χρόνου

 

 

     Φοβάμαι την τοποθέτησή μου

     σαν ένα κουρέλι πάνω στην παλάμη της γης

 

 

 

©Μανώλης Μεσσήνης