Υστερόγραφο, σαν ηχώ
Στον άλλο ορίζοντα που τώρα ζεις
μην ξεχάσεις
των ματιών μου την απλή μορφή
και το χαμόγελο που κύκλωνε
τους ίσκιους των δικών σου
Μην ξεχάσεις κι εκείνη τη φωνή
την ώρα που σταμάτησε ο χρόνος
Σαν έφυγες να μπεις στη γη -
κι ο ήλιος έδυσε με μιας,
έμεινε η μορφή σου
μέσα μου να παίζει με τη θλίψη,
σαν ρυτίδα στην ψυχή,
τον πεθαμένο χρόνο μου να χαρακώνει
©Μανώλης Μεσσήνης
(picture by Kemal Kamil AKCA)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου