Αλληλεπιδραση...

Δεν εχω λογια πια

μου τα σφραγισε η σκεψη,

δεν εχω σκεψη διολου -ελαχιστη μνημη ισως-

την εκλεψε η επιθυμια,

δεν νιωθω επιθυμια για...

την χαρισα στο ονειρο,

ονειρο....

το δωρισα σ'εκεινον,

δεν υπαρχει εκεινος,

 ενσωματωθηκε με το σκοταδι,

το σκοτος παρανομει εις βαρος μας,

βαρια η πλανη

εκει που δεν υπαρχει  αγαπη.

Υπαρχει η αγαπη μου,

που αλυχταει τις νυχτες

πλαι σε μια ξεραμενη ανθοδεσμη

σαν γερικο σκυλι.

Οι ανθρωποι επιθυμουν  σχεσεις

αλλα οχι  ανθρωπινες σχεσεις.

Μια...ηλιαχτιδα(μ'αλλον)

 

 Στεκόμαστε γυμνοί απ' όνειρα
κάτω απ' τα μαύρα σύννεφα

απόγονοι του τίποτα
πελάτες της σιωπής. 
'Εχουμε τσέπες αδειανές
και στην καρδιά δυο μνήματα
μια άδεια μποτίλια δίπλα στο κρεβάτι
είναι ο μόνος μας συγγενής.
Κορόνα γράμματα ποντάρουμε
το θάνατό μας
την ίδια κλίση παίρνουμε
φλερτάροντας γκρεμούς
κι όταν δε θα 'χουμε πια τίποτα δικό μας
ο έρωτας θα μας τσακίσει
και θα μας κάνει αληθινούς

Θα μ' αγαπάς, θα μ' αγαπάς
μα δε θα φτάνει
άγονη βροχή θα πέφτει πάνω μου
το χάδι σου
και εγώ σαν γέρικο σκυλί μες το λιμάνι
θα πεθαίνω στο πλάι σου.

Αναρτήθηκε από agriomeli στις 4:37 μ.μ.