Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Του έρωτα απαγορευμένος καρπός


Τα όνειρα εναι γεμάτα συναισθήματα ανυπότακτα.
Που πλυμμηρίζουν τη ζωή την ίδια με τα θέλω τους.
Οι επιθυμίες καρποί απαγορευμένοι, σκοτεινοί.
Προστάζουν το μυαλό μας με το σκότος τους.
Και την ψυχή γυμνώνουν μέχρι τέλους.
Η μοναξιά μας είναι σύντροφος μισητός μα αναγκαίος.
Και κάθε κύμα της μου φέρνει στο μυαλό αυτό που θέλω.
Γέννησε τρικυμία μέσα σου ο έρωτας.
Ήλιος φλογερός που καίει τις αισθήσεις
Χάδι πια δεν ένιωσα.
Μονάχα κόκκους άμμου που πέταξες στο σώμα μου.
Άγγιγμα ολέθριο απο τα τάρταρα σταλμένο.
Τι ήμασταν εχθές;
Τι θα απογίνουμε αύριο;
Καθώς ταιριάζουν οι ψυχές μια χάρη σου ζητώ.
Ενα χάδι.
 
 
 
 
 
Ενα νεύμα.
Μια ματιά.
Γεμάτος για τελευταία φορά να νιώσω.
Και 'ετσι όπως το φώς θα σβύνει και θα φεύγει.
Μια λέξη να σου πω.
Μια λέξη πριν να σβύσω, πριν να παραδοθώ.
Σ'αγαπώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου