Δύσκολες Στιγμές....
Ήταν πολύ δύσκολη εβδομάδα και για μένα μα και για ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μου....
Στάθηκα μπροστά σε γεγονότα και καταστάσεις που ήταν χαραγμένες στην πέτρινη πλέον ψυχή μου....
Δεν ήταν διαγραμμένες ....
Απλά καλά κριμένες στο συρτάρι του χθες....
Βγήκαν στη επιφάνεια τόσο ξαφνικά που δεν πρόλαβα να νοιαστώ για μένα....
Δεν πρόλαβα να σκεφτώ - να αντιδράσω - να αποφασίσω
Κανείς φυσικά δεν έδειξε ενδιαφέρον για μένα.... Πως είμαι πως περνάω αν μπορώ να αντεπεξέλθω ψυχικά και συναισθηματικά.... Τίποτα....
ΕΓΩ ήμουν εκεί όμως για όποιον με χρειαζόταν ....
Σε κάποιον είπα πως έκανα υπέρβαση του εαυτού μου και δεν το περίμενα απο μένα αυτό....
Γιατί το λέω?
Σ' αυτόν είχα ζητήσει την δική του στήριξη μα δεν την πήρα..... μετά απο 2 μέρες του έτυχε κάτι και εγώ ήμουν εκεί να τον νοιαστώ να τον βοηθήσω να τον στηρίξω... ακόμη είμαι κοντά του και τον βοηθώ ....
(η υπέρβαση) Άφησα στην άκρη τα όσα περνάω.... και ας βρήκα κλειστή την δική του πόρτα βοηθείας..
Οι μέρες περνάνε μα ένα Είσαι Καλά ? δεν έχω ακούσει.....
Έτσι για να πω ότι κάποιος ενδιαφέρθηκε...
Δίνω το χέρι μου εκεί που το δαγκώνουν.....
Δίνουν το χέρι τους και το κρατώ σφιχτά ....
Δε θέλω να μου δείξουν λύπηση οίκτο και όλα τα συναφή ....
Θέλω να ενδιαφέρονται και αυτοί για μένα όπως εγώ για εκείνους....
Δε σας ζαλίζω άλλο αναγνώστες αυτού του παραμυθιού.....
Μια νέα εβδομάδα έρχεται...
Σας εύχομαι να είναι όμορφη και με πολλές χαρές....
Η mourmoura σας.....!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου