Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Βλέμμα ανάδρομο....



Έτσι γεννήθηκες

με μια γραφίδα κεντημένη στο μπράτσο

μια αθρόα φωτιά να σου καίει το στήθος

και με βλέμμα ανάδρομο

φως και συσκότιση μαζί

ρότα ταμένη κι ανάστροφη

ποιητή ναυαγού

που παίζει κρυφτό με τα κύματα

καθώς προσπερνάει γνόφους καιρούς

και σμιλεύει απέθαντους στίχους
Έτσι σε βρήκα

αγκαλιά με τον έρωτα

σ΄ ένα σύμπλεγμα άδηλο

ν΄ αγρικάς τους αχούς

θαλερών αγγισμάτων

να θέλγεις ανέμους

και να σπέρνεις σφυγμούς

στις ανάσες εξόριστων άστρων....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου