Η αγάπη μου η δικιά μου

Η αγάπη μου η δικιά μου
***
Καρδιά χτυπά χίλιους παλμούς
για σένα λατρεμένη
Ψυχή διψά  της φαίνεται
σαν ψέμα  που προσμένει 

Μια πόρτα εκεί μοιάζει ανοιχτή
μου μοιάζει παραδείσου
Χαρά μου χαμογέλασε
αναπνοή μου ντύσου

Καρδιά μου  πάψε μη χτυπάς
να ακούσω την καρδιά της
Σαν ανασαίνει τη ζωή
σαν φτάσω στην ποδιά της

Τρέμει το χέρι τη στιγμή
που πόρτα θα σ ανοίξει
Που των ματιών ο ορίζοντας
μ αγάπη θα ραγίσει

Που θα γευτεί χρυσή βροχή
καυτή σαν ηλιαχτίδα
Που αυτό που πάνω σου θα δει
δε μοιάζει μ άλλο που είδα

Που  θα κρυφτεί στην αγκαλιά
ζωή μου θα φωνάξει
Και 'κει σαν βάλσαμο ,γλυκά 
Θα αφαιθεί να κλάψει

Χέρι απλωμένο στα μαλλιά
στο χάδι σου ταγμένο
Τ' άλλο μου χέρι στην καρδιά
που χρόνια περιμένω

Ματιά μου εσύ κι εγώ ματιά 
βαθιά μες την ψυχή μας
Χείλη που τρέμουν στη σειρά
στην ώρα τη δική μας

Να σκύψω θε μου  να γευτώ
κάνε να το προλάβω
Απ' της ψυχής μου τη χαρά
στα χείλη της να βάλω

Μ' ένα φιλί μου να της πω
πως μεγαλώνει η αγάπη
Για κείνη μέσα μου βαθειά 
με πόνο και με δάκρυ


Αλλάξανε στο δώμα μας
τα χρώματα  όλα ανθίσαν
Μοιάζει με έναστρο ουρανό
που σύννεφα στολίσαν

Για στρώμα εκεί στην κλίνη μας
σύννεφα ροζ και αχτίδες
Για σκέπασμα στην ήβη μας
καυτές οι ηλιαχτίδες

Μια μουσική φανταστική
φωνές χίλιων αγγέλλων
Απ' το παρόν στο παρελθόν
απ' το παρόν στο μέλλον

Κάνουνε ρίμα μαγικό
στο ποίημα της βραδιάς μας
Γράφουνε νέο σ αγαπώ
στα χείλη στη μιλιά μας

Κορμί γυμνό γυμνή εσύ
βήματα  στο χορό μας
Εκκένωση ηλεκτρική
τ άγγιγμα το δικό μας

Κοιτούν οι άγγελοι ψηλά
υμνούν  τον έρωτα μας
Σε πάπυρους  στολίζουνε
τα λόγια τα δικά μας

Αιώνια ποιήματα  θα βγουν,
 απ' την αναπνοή μας
Στροφές και στίχοι θα γραφτούν
στου πάθους τη στιγμή μας

Μια εσύ σαν ψίθυρος θα πεις
μια εγώ ανέμου χάδι
Στίχος σε κάθε στεναγμό
 στροφές όλο το βράδυ

Ακούστε άνθρωποι  εσείς
μοίρες  ζωή μου  κοίτα
Στην αγκαλιά μου κράτησα 
ότι όνειρο μου είχα

Κρυφτείτε πια σκορπίσετε
χαθείτε από μπροστά μου
Η αγάπη πια σας νίκησε
κι όλα έγιναν δικά μου

Κι αν τ όνειρο μου θα μου πεις
δε θα κρατήσει αιώνια
Κάθε λεπτό της της στιγμής
εγώ θα κάνω χρόνια

Γιατί θα μοιάζω ουρανός
και μες την αγκαλιά μου
Σαν την κρατώ νοιώθω θεός
διώχνει τη συννεφιά μου

Η αγάπη μου η δικιά μου !!
***

6 Νοέ 2012

***

Ποίηση:Γιάννης Παππάς