Διάφανο τρόπαιο...

Δε σε πήρα απόψε…

Συνάντησα εκεί έξω τη μετάδοση της απουσίας

Να ήξερες πόσο ανάγκη είχα…

Πάντα έπαιζα κρεμάλα με το αντίστροφο!

Πάντα κέρδιζε…

Τρόπαιο,

τα ορθογραφικά λάθη

της αδιάβαστης μνήμης.

Το παλτό φόρεσα

το μαύρο γυαλιστερό

που μου δάνεισες,

να περιφέρομαι εντός μου επικίνδυνα…

Στάθηκα στην απλότητα του νυχτικού μου.

Διάφανο, για να μπορεί η νύχτα την ατέλεια

να αγαπήσει…

Τούτες οι ζάρες που βλέπεις,

δεν είναι η φθορά.

Οι λέξεις που στριγκλίζουν είναι,

στις ερινύες της δικής σου ατέλειας…

Το ημερολόγιο της φήμης σου,

στην αδυναμία του τοίχου

κοντοστάθηκε…

Μια δρασκελιά είναι,

να χωρέσω τις χαραμάδες

στο κορμί μου

Μια δρασκελιά…