Ευθαρσώς
***
Ευθαρσώς με ακούμπησε ο έρωτας
Στα μάτια βαθιά είχε κρυμμένη τη μορφή σου
Λαίλαπα στα χέρια του βροχή ακολουθούσε
Και ο άνεμος το σώμα μου μαχαίρια
Με απειλούσε
Με σκλάβωσε η ματιά σου και αφέθηκα
Κι αν έμοιαζε με θάνατο η στιγμή
Εγώ επέλεξα
Μαζί σου την υπόλοιπη ζωή
Απλά γιατί μαζί σου μια στιγμή και με λησμόνησα
Μαζί σου δυο και νόμισα πως άγγιξα ουρανό
Μαζί σου οι μοίρα μες τη μήτρα της με ξύπνησε
Με γέννησε ξανά χίλιες φορές
και εκεί χαμένος στις πνοές σου
Μου ψιθύρισε
Ζήσε!!!
Κοίταξα στα μάτια τη στιγμή άπλωσα χέρι
Σ ακούμπησα και βγήκα απ' τη σιωπή
Γύρισα όλο τον κόσμο απ' την αρχή
Τις μοίρες μου άλλαξα
Και μου 'γραψαν εκεί στης μοίρας τη γραμμή
γλυκιά του πόθου αστραπή
Πως μ αγαπάς
Πάλεψα τα φτερά μου μάτωσα
Μια πινελιά με χρώμα έγραψα
Μες την ασπρόμαυρη ζωή
Σε λάτρεψα
Λυσσομανούν οι άνεμοι του μη και του δεν πρέπει
Χτυπάνε αλύπητα του κόσμου οι αλυσίδες
Χτυπήσαν κόκκινο του πώς πια οι πυξίδες
Πιασαν βροχές και καταιγίδες
Μα είναι η αγάπη μας ντυμένη με τις λέξεις
Είναι γραμμένη μες την πέτρα της ψυχής
Με της υπομονής κοπίδι σμιλευμένη
Και ο έρωτας
Πια της κρατάει το χέρι
Έχει παρόν και παρελθόν έχει εμείς
Στον ουρανό δικό της έχει αστέρι
Θα λάμπει ως το τέλος της ζωής
Γι' αυτό ζωή μου να προσέχεις
Μη μου χαθείς
Γιατί είσαι συ για μένα
Η ανάσα της ζωής !!!
Ευθαρσώς μας ακούμπησε ο έρωτας
Κι αν έμοιαζε με θάνατο εμείς
Τον κάναμε ζωή
Κι αν έμοιαζε με τέλος
Εμείς τον κάναμε αρχή
Κι αν είχε αυτός το βέλος
Εμείς οι δυο είχαμε ψυχή
Και γράψαμε με της αγάπης μας την πένα
Θέλω να ζήσω απ' τη ν αρχή
***
30 Ιαν 2013
***
***
Ευθαρσώς με ακούμπησε ο έρωτας
Στα μάτια βαθιά είχε κρυμμένη τη μορφή σου
Λαίλαπα στα χέρια του βροχή ακολουθούσε
Και ο άνεμος το σώμα μου μαχαίρια
Με απειλούσε
Με σκλάβωσε η ματιά σου και αφέθηκα
Κι αν έμοιαζε με θάνατο η στιγμή
Εγώ επέλεξα
Μαζί σου την υπόλοιπη ζωή
Απλά γιατί μαζί σου μια στιγμή και με λησμόνησα
Μαζί σου δυο και νόμισα πως άγγιξα ουρανό
Μαζί σου οι μοίρα μες τη μήτρα της με ξύπνησε
Με γέννησε ξανά χίλιες φορές
και εκεί χαμένος στις πνοές σου
Μου ψιθύρισε
Ζήσε!!!
Κοίταξα στα μάτια τη στιγμή άπλωσα χέρι
Σ ακούμπησα και βγήκα απ' τη σιωπή
Γύρισα όλο τον κόσμο απ' την αρχή
Τις μοίρες μου άλλαξα
Και μου 'γραψαν εκεί στης μοίρας τη γραμμή
γλυκιά του πόθου αστραπή
Πως μ αγαπάς
Πάλεψα τα φτερά μου μάτωσα
Μια πινελιά με χρώμα έγραψα
Μες την ασπρόμαυρη ζωή
Σε λάτρεψα
Λυσσομανούν οι άνεμοι του μη και του δεν πρέπει
Χτυπάνε αλύπητα του κόσμου οι αλυσίδες
Χτυπήσαν κόκκινο του πώς πια οι πυξίδες
Πιασαν βροχές και καταιγίδες
Μα είναι η αγάπη μας ντυμένη με τις λέξεις
Είναι γραμμένη μες την πέτρα της ψυχής
Με της υπομονής κοπίδι σμιλευμένη
Και ο έρωτας
Πια της κρατάει το χέρι
Έχει παρόν και παρελθόν έχει εμείς
Στον ουρανό δικό της έχει αστέρι
Θα λάμπει ως το τέλος της ζωής
Γι' αυτό ζωή μου να προσέχεις
Μη μου χαθείς
Γιατί είσαι συ για μένα
Η ανάσα της ζωής !!!
Ευθαρσώς μας ακούμπησε ο έρωτας
Κι αν έμοιαζε με θάνατο εμείς
Τον κάναμε ζωή
Κι αν έμοιαζε με τέλος
Εμείς τον κάναμε αρχή
Κι αν είχε αυτός το βέλος
Εμείς οι δυο είχαμε ψυχή
Και γράψαμε με της αγάπης μας την πένα
Θέλω να ζήσω απ' τη ν αρχή
***
30 Ιαν 2013
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου