Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Στις απόκρημνες πλαγιές της Ψυχής μας....




Αγριοπερίστερα
 ρωτούν το  Ζέφυρο





Κι αυτός χαμογελώντας
δείχνει τα εντελβάις







O Άνθρωπος..που όρθιος αγωνίζεται 
για την αυτοκάθαρση του
Μενει Εκτός.

Ο Άνθρωπος ο αυθεντικά ρομαντικός 
εραστής του ονείρου μα και της πραγματικότητας του 
δεν λιγοψυχά μπροστά στην ακαρδία στην απανθρωπιά 
στη μονολιθικότητα συνανθρωπων και καιρων γιατι 
Μενει Εκτός.

Το νόημα η αξία ο σκoπός της ζωής είναι να υπερβούμε
τη ματαιότητα και τη μικροπρεπεια της χωματινης υπαρξης μας
με το να  μένουμε Εντός..βαθιά μέσα μας όχι αποκομένοι
απο τους γυρω μας αλλά  πιστοί στις αξίες και στα πιστεύω μας.


Ταπεινώνεσαι και έτσι πειθαρχείς το Νού.Δεν υπάρχει
μεγαλύτερη φυλακή απ αυτον.Και το όνειρο θελει ψυχη
για να φωλιάσει να φτερουγισει και να υλοποιηθεί.

Η ευτυχία και η δυστυχία είναι θέμα οπτικής αλλά και επιλογων.
Ο σιωπηλά ολιγαρκής άνθρωπος βρίσκει τη χαρά μεσα στα απλά.
Σ'ενα λουλούδι σ'ένα τραγούδι σ'ενα ταξίδι σε μια βραδυά
με φίλους καλούς αλλά..και στην επιλεγμένη μοναχικότητα του.


Προσπάθησα να βάλω σε εικόνες το τραγούδι της ζωής μου.
Τον ύμνο της Ψυχής μου.Ο τόπος μου είναι σβηστός
η καρδιά μου ματώνει κι εχω ενα κόμπο στο λαιμό..
οταν δεν τα καταφέρνω να επι κοινωνήσω με ανθρώπους
δικούς μου εδω..επειδή  αγαπωντας με προσπαθούν
να με κάνουν να δω σαν πραγματικότητα το μέγα ψεύδος
που αγκαλιάζει σήμερα ολόκληρη την Ελλάδα.







Ο παραδεισος δεν ειναι ενας τοπος 
για δευτερους ρολους 
αλλα παρον 
οταν ειμαστε πρωταγωνιστες
στα βαθυτερα θελω μας 
και όχι μέρος του όχλου των ανενόχλητων.



Κάποτε έγραψα δεν υπάρχει πιο έρημος δρόμος απ'αυτον που φεύγει
η αγάπη...μετα απο χρόνια καταλαβα πως αυτο που εφυγε ηταν ο ερωτας
ήταν τα ψευτικα κρατηματα του και οι διαψευσμενες προσδοκίες
η αγάπη δεν παει πουθενα.!!


Δεν φεύγει γιατί δεν ειναι έρμαιο του χρονου...
τη γη ολη την περπατησα και η αγαπη ειχε μονο αρχη...


Όποιος ξέρει τι θελει ποιος ειναι και που παει
ισως να μοιαζει γραφικος αρνητικός στριμμένος
κι ενα σωρό άλλα που χθές βράδυ άκουσα πάλι απο
καλούς μου φίλους...θα μετανοιώσω λετε που θα μεινω μόνη
η συντροφικότητα ειναι μεγαλη υπόθεση...κλπ κλπ..


Ποια συντροφικότητα παίδες; Αυτη... που δεν σου δίνει ουτε
τα αυτονόητα..ή μήπως αυτή που θεωρεί τα πάντα δεδομένα;

Δεν είμαστε μόνο σώμα αλλά και ψυχή.! 

Είστε ξενέρωτοι εως αηδίας σας αγαπαω αλλά είστε.!!

Γκρινιάρηδες μιζερα συμβιβασμένοι άλλα θέλετε άλλα λετε
και αλλα κανετε..

Σας ακούω και χαμογελω...σημασια εχει να κοιμασαι 
και να ξυπνας με την αισθηση της ουσιας 
οτι εισαι αυτος που εισαι 
χωρις να κανεις κακο σε κανεναν...


"Στην άλλη την όχθη
δεδομένα δεν έχει
εκεί ανήκω εγώ."



Μα την πίστη μου βαρεθηκα να βλεπω γερασμενες ψυχες
μεσα σε νεανικα σωματα...

Με ή χωρίς σύντροφο.. να μάχεσαι για της ψυχής τα θελω
και οι άνθρωποι που δεν συμβιβάζονται δεν είναι
ουτε αρνητικοί ουτε πληγωμένοι..σε αντίθεση με άλλους
που με ένα σωρό τύψεις και απωθημένα προσπαθουν
να πουν πως ο γιαλος ειναι στραβός.


Αλφάδι είναι ρε..!!! Οι άνθρωποι στραβά τον αρμενίζουν.!!






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου