ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΣΕΛΗΝΗ

                                         

                         ΩΔΗ   ΣΤΗΝ  ΣΕΛΗΝΗ

                  

Στα σπήλαια    της σιωπής    μου

τα τραγούδια που δεν πρόλαβα να σου στείλω ,

σαν τις  φτερούγες των πουλιών

που έμειναν    ακίνητες   

ανατριχιάζοντας   στο σχίσιμο  του αγέρα

από τα βόλια του κυνηγού ,

ασημένια   κόρη του ουρανού

που γλυκαίνεις τον πανικό  των ανθρώπων

όταν    το τελώνιο της νύχτας 

σαν σκοτεινός άρχοντας  θέλει να   εξουσιάζει  τα πάντα….

Στον λαβύρινθο  των άστρων

τα  σκόρπια  κομμάτια  της μορφής σου

λευκή   οπτασία     στους κήπους της φαντασίας μου

που στον ίσκιο της περπατησιάς σου

αναβλύζουν νερό οι  πανάρχαιες    πηγές

και ανατριχιάζουν τα ρόδα στο δροσερό άγγιγμά σου  

λίγο πριν  έρθει   το φως   της Αυγής  

μέσα από τις  χρυσόξανθες στέπες του ήλιου  …

Βάσω  Μπρατάκη