... Είναι όμορφη η ζωή.. Πιστεψέ με.. Αξίζει να τη ζει κανείς, έστω κι αν κάποτε γεμίζει πληγές.. Σε νιώθω.. Λες να μην τα ξέρω όλ' αυτά; Μα να θυμάσαι πάντα, φιλαράκο, πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα.. .................. Δε σταματάει πουθενά η ζωή.. Μη σε μπερδέψουνε κάτι κακομοίρηδες, που σφίγγουν σαν το παραδοσάκουλο της ψυχής τους.. Κι ο άνθρωπος σαν τα δέντρα είναι.. Ανθίζει, κάνει καρπούς, μαδάει, και πάλι από την αρχή... ΑΛΚΥΟΝΗ.. |
Ποια είναι τα «φτερά του έρωτα»; Τα διαφορετικά του πρόσωπα; Πώς είναι δυνατό να χωράει όλες αυτές τις εκρηκτικές δυνάμεις που δοκιμάζουν τα όρια μας, την αγάπη, το πάθος, τη ζήλια; Πόσο τυφλός, ωμός, κεραυνοβόλος, παράλογος, υπερβατικός μπορεί να γίνει ή πόσο σοφός, ώριμος, λογικός, υποταγμένος σε «προδιαγραφές» και σχηματοποιήσεις;
Σάββατο 10 Μαΐου 2014
Απ:Αλκυόνη Παπαδάκη... Είναι όμορφη η ζωή.. Πιστεψέ με..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου