Ας ήτανε ξανά να γεννηθώ
στο σώμα σου πνοή να αποκτήσω
ζωή μέσα απ τα μάτια σου να δω
τον κόσμο απ’ τ’ άγγιγμά σου να γνωρίσω
στο σώμα σου πνοή να αποκτήσω
ζωή μέσα απ τα μάτια σου να δω
τον κόσμο απ’ τ’ άγγιγμά σου να γνωρίσω
το σώμα μου να δώσω τη ψυχή
το αίμα που στις φλέβες μου κυλάει
στο χρόνο σου ν’ ανοίξουν μια ρωγμή
το αίμα που στις φλέβες μου κυλάει
στο χρόνο σου ν’ ανοίξουν μια ρωγμή
να νιώθω απ’ το κορμί που τα φοράει
το χτύπο σου να κάνω και δικό μου
να ζω με την ανάσα που ανασαίνεις
στα μάτια σου να βλέπω τ’ όνειρό μου
να ζω με την ανάσα που ανασαίνεις
στα μάτια σου να βλέπω τ’ όνειρό μου
στο γέλιο σου να σβήνει ότι πικραίνει
Αν ήτανε ξανά να γεννηθώ
μακριά σου δεν ξανά ‘θελα να ζήσω
μονάχα θα ζητούσα απ’ το θεό
να ζεις για να σε βρω να σ’ αγαπήσω
το σούρουπο να κάνω προσευχή
στη θάλασσα στον ήλιο στο φεγγάρι
το τάμα μου να είσαι κι ευχή
το πρώτο μου το φως στο μαξιλάρι
το όνειρο στα μάτια τα κλειστά
πνοή του πρωινού στο μέτωπό μου
στη κάψα του έρωτά μου η δροσιά
το τέλος κι αρχή αυτού του δρόμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου