Aγαπημένε μου Φλοίσβε..
http://iskiamoukiego.blogspot.com
έτσι σε λέω Ελένη μου εδω και 4 χρόνια..όταν βρίσκω τη δύναμη να αφήσω σχόλιο στις μοναδικές εγγραφές σου.
Άλλαξα..δεν ξοδεύομαι πια σε αδιέξοδα δεν τρομάζω να κάνω τα γλυκά πικρά και ναι συνεχίζω να ονειρεύομαι χωρίς να ονειροβατώ.
Κάποιες Νύχτες είναι κομματάκι δύσκολες κι έτσι θα παραμείνουν ευτυχώς για εμάς τους πρόσφυγες εντός μα αυτο θαρρώ σημαίνει πολλά για μας.
To πόσο κοστίζει το γνωρίζεις καλά.!!
Το πόσο Αξίζει δεν το διαπραγματεύτηκες ποτε
κι αυτο μας έφερε κοντά.
Μαθήτευσα μεσα στις λέξεις σου..ανάσανα εξ αρχής Δυναμη Ανθρωπιά Αξιοπρέπεια και μια ομορφιά Ψυχής Άλλων Εποχών.
Χθες βράδυ ειλικρινά συγκινήθηκα.Είχα έτοιμη τούτη εδω την εγγραφή όταν είδα τη δική σου.Είπα παλι με τις ίδιες σκέψεις θα ξημερωσει και για τις δυο μας. Να ήξερες.. πόσο πολύτιμο είναι για μένα αυτό.
Με ή Χωρίς στο μονόδρομο του είναι σου δε λέει να αντιφάσκεις λέω στον εαυτό μου πάντα αυτοσαρκαστικά.
Κοιτάζω συχνά γύρω μου και με αρρωσταίνει αυτο που οι συνανθρωποι μου ονομάζουν ΜΕ και ΜΟΥ...οπότε ένα ΧΩΡΙΣ το προτιμώ αφου παραμένω Αγύριστο Κεφάλι.
"Το να κοιμάσαι κάτω απ' τον ίδιο ουρανό μα να βρίσκεσαι πολύ μακριά, στο ερημονήσι που λέγαμε, με σένα μόνο. Χωρίς Εμάς."
Τι να το κάνω ενα Εμείς αλλότριο έξω απο εμένα;
Μαθήτευσα μεσα στις λέξεις σου..ανάσανα εξ αρχής Δυναμη Ανθρωπιά Αξιοπρέπεια και μια ομορφιά Ψυχής Άλλων Εποχών.
Χθες βράδυ ειλικρινά συγκινήθηκα.Είχα έτοιμη τούτη εδω την εγγραφή όταν είδα τη δική σου.Είπα παλι με τις ίδιες σκέψεις θα ξημερωσει και για τις δυο μας. Να ήξερες.. πόσο πολύτιμο είναι για μένα αυτό.
Με ή Χωρίς στο μονόδρομο του είναι σου δε λέει να αντιφάσκεις λέω στον εαυτό μου πάντα αυτοσαρκαστικά.
Κοιτάζω συχνά γύρω μου και με αρρωσταίνει αυτο που οι συνανθρωποι μου ονομάζουν ΜΕ και ΜΟΥ...οπότε ένα ΧΩΡΙΣ το προτιμώ αφου παραμένω Αγύριστο Κεφάλι.
"Το να κοιμάσαι κάτω απ' τον ίδιο ουρανό μα να βρίσκεσαι πολύ μακριά, στο ερημονήσι που λέγαμε, με σένα μόνο. Χωρίς Εμάς."
Τι να το κάνω ενα Εμείς αλλότριο έξω απο εμένα;
Συ είπας::)
Η δύναμη που δε φαίνεται με γυμνό μάτι - ακόμη και με το δικό σου ολόγυμνο μάτι - και που για να τη βρεις πρέπει να ψάξεις στα έγκατα των δυνάμεών σου. Είναι αυτή που κάποιες φορές σου φανερώνεται απ' το πουθενά, απρόσμενα, εκεί που οι υπόλοιπες δυνάμεις σ' έχουν εγκαταλείψει. Αυτό το κάτι παραπάνω, ενέργεια που λανθασμένα ονομάζουν έξω από σένα, όμως είναι τόσο απόλυτα εντός σου - ο εαυτός σου.
Ε Ναι Ελένη μου. Όσο δεν προδίδεις αυτο που είσαι τόσο πιο μακρυα φεύγεις κι όσο πιο μακρυά φτάνεις τόσο πιο μέσα σου επιστρέφεις.
Και ξέρεις τι; To αυτονόητο καταντησε Ουτοπία αλλά εμείς δεν εγκαταλείπουμε.
Αυτονόητο η αγάπη,η σύμπλευση,η συντροφικότητα η Φιλία,η ανιδιοτέλεια,οι μικρές απλές στιγμές που κάνουν την ψυχή να ανασαίνει.
Ουτοπία τα καταντησαν οι άνθρωποι όλα αυτα το γιατι είναι πάντα μια παραπάνω δοκιμασια.
Όμως...
"Ο κόσμος όλος μια αρτηρία που πάλλεται, ένα φαράγγι που χάσκει, τεντώνεται και μαζεύει - φωνητική χορδή της πιο μοναχικής κραυγής. Ένας κόσμος έτοιμος να καταπιεί αν τον αφήσεις. 'Αμα σ' αφήσεις."
Έτσι Ακριβώς.!! Αυτές τις στιγμές λοιπόν αυτα τα δύσκολα 4 χρόνια όποτε κουραζόμουν όποτε πληγωνόμουν όποτε ένοιωθα σε απόσταση αναπνοής τον κίνδυνο να με αφήσω έμπαινα στο Η Σκιά μου κι Εγώ και δυνάμωνα. Με δάκρυ ή με χαμόγελο οι εγγραφές σου όλες όμως ηταν και ειναι δύναμη για μένα.
Ξεδιψώ με το νόημα και την Ουσία των Λέξεων απο πολυ νωρίς και το ξέρεις.Αλλά το να ακούω τη φωνή σου να έχεις τα δικά σου και να ανησυχείς για μένα..να μου λες τη γνώμη σου..να μου προσφέρεις την αγκαλιά και την αγάπη σου το χαμόγελο και την ενθάρρυνση σου αυτο δεν ειναι Ουτοπία Ελένη μου αλλά μια απο τις πιο όμορφες πραγματικότητες της μικρής ζωής μου.
Δεν χρειάζομαι άλλες παρούσες απουσίες στη ζωή μου δεν χρειάζομαι "γίγαντες" μετρίου αναστήματος δεν χρειάζομαι διαπραγματεύσιμα συναισθήματα και πικρούς συμβιβασμούς..δεν χρειάζομαι άλλους βαρετούς μονόδρομους τυραννίας..
Ο Εφιάλτης έχει όνομα και λέγεται Συμβιβασμός. "Απ' αύριο", του είπε ήσυχα, "συνεχίζεις χωρίς εμένα." Και χύθηκε η απορία στο πάτωμα, σαν το κρασί από την πρόποση των ποτηριών τους.
Το πρωί κατέφθασε λίγες ώρες αργότερα μέσα σ' εκτυφλωτικό φως.
Να μην αλλάξεις...΄Όμορφη Ψυχή μου. Την Αγάπη και τη Φιλία μου Αδιαπραγμάτευτα σε βάθος Χρόνου.
Καλημέρα Ελένη μου.!! :))
Σε άλλους είναι δύσκολο να δείχνονται και σε άλλους πανδύσκολο να κρύβονται. και να Υποκρίνονται.Και φυσικά δεν είναι ματαιοπονία και φθορά να κυνηγάς τις χίμαιρες της ψυχής σου. Μα η Αλήθεια δεν είναι Χίμαιρα.Όταν σκοντάφτεις πάνω της η σύγκρουση είναι τόσο οριακή που απογυμνωμένος πια αρνείσαι κάθε προσωπείο. Μέσα στη Στάχτη και την οδύνη της γεύσης αυτής της συνάντησης υπάρχει η σπίθα και η ανάσα που αναζωπυρώνει τη φλόγα του ονείρου όλων των σημερινών αυτοεξόριστων ψυχών...
Των Εναπομείναντων Ανθρώπων δηλ.!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου