την οργή σου δείχνω...

τ

Ξεχείλισε η οργή
απο τα ξεθωριασμένα βλέφαρα,
σεντόνι μαύρο απλώθηκε
πάνω στα ξύλινα πόδια τους
γάριασε τα αστραφτερά σερβίτσια,
τα σπασε σε χίλια κομμάτια,
στα μάτια τους ξακρίδια ο θυμός μου
πάντα θαύμαζα τον δαλτωνισμό τους,
σα τρόπαιο ,μαθές, κρεμασμένο
στο μαρμάρινο τζάκι μου,
ξεχείλισε η οργή
απο το λιπόσαρκο κορμί,
δεν άντεξα, σου λέω, άλλο!
μες στην φωτιά έριξα
τα δεκανίκια της επιβράβευσης
φόρεσα το κόκκινο μπουφάν μου
και χωρίς να ρίξω
ούτε μια τελευταία ματιά
έφυγα αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή

τα μόνα που κλειδωμένα κρατώ
είναι τα δάκρυα σας
μες στα τυφλά μου μάτια..


Μαρία Ρ.