ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

                                                          

ΥΜΝΟΣ  ΣΤΟΝ   ΕΡΩΤΑ

         

                ...ἠδ' Ἔρος, ὃς κάλλιστος ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι
                λυσιμελής, πάντων τε θεῶν πάντων τ' ἀνθρώπων
                δάμναται ἐν στήθεσσι νόον καὶ ἐπίφρονα βουλήν…

                                         Ησιόδου «θεογονία » στιχ.120-122

Τα ομορφότερα   τραγούδια   θα γράψω για εσένα
ΕΡΩΤΑ που ’ρθες να με βρεις
στο τελευταίο σκαλοπάτι   της ουράνιας   ανάβασης μου,

ξανθόμαλλο αγόρι που ‘χες χαθεί
στους σκοτεινούς διαδρόμους στον ΔΑΙΔΑΛΟ της ΨΥΧΗΣ μου
και ας ήσουν ο ΕΡΑΣΤΗΣ της ομορφιάς των πάντων,
των γήινων και των επουράνιων ,
ο καβαλάρης που μας  ταξίδεψε κάποτε
στα μονοπάτια των άστρων ,
τις νύχτες που ευώδιαζαν   οι γειτονιές
αγιόκλημα   και   γιασεμί .

Τα ομορφότερα  τραγούδια  θα γράψω για σένα
ΕΡΩΤΑ που ήρθες να με βρεις
σαν ΑΠΟΛΩΝΙΟΣ θεός στο άρμα του ,
και ας έκλεψαν οι αιώνες την λάμψη των φτερών του ,
εγώ με την θάλασσα των ματιών μου
θα πλύνω τα πόδια σου
καθώς αρμόζει στον βασιλιά των βασιλιάδων
γιατί εσύ 'σαι ο τροχός που κινεί τα πάντα
στον κόσμο των θνητών και των αθανάτων

Βάσω   Μπρατάκη

  Μεταφορά στην  Νεοελληνική :

 «  …και να, ο έρωτας , ο πιο ωραίος ανάμεσα  στους  αθάνατους θεούς.

που ξεδώνει τα μέλη, και όλων των θεών  και όλων   των  ανθρώπων

και χρησιμοποιεί μέσα , ώστε δαμάζει στα στήθια και   νου και φρόνιμη σκέψη »