Lucy
Σχεδόν πέθανα ρουφώντας,
τον καπνό σου.
Μαδάνε τα αστέρια σου απόψε.
Μοναχικά καίγονται στα μάτια μου.
Συντροφεύουμε στην κάπνα.
Το πάτωμα ξύλινο.
Τρίζει.
Στο τζάμι αποτυπώνεται,
η λάμψη σου.
Και’γω πεθαίνω.
Τα αστέρια σου πεθαίνουν.
Τι ελπίδα έχει πες μου,
η ύπαρξη;
Τι λόγο;
Γιατί δεν θυμάσαι τίποτα πια;
Καίς τα πάντα.
Σχεδόν πέθανα ρουφώντας
την οδύνη σου.
Αλλά σηκώθηκα.
Νομίζω πως μου φτάνει η δική μου,
για να αυτοκτονήσω χίλιες λέξεις.
Διαλέγω δύο/Μου λείπεις.
Άλλες δύο/Σ’αγαπώ.
Σκοτάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου