ΣΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

ΣΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
 
Στο χρυσάφι της σιωπής οι χτύποι της καρδιάς μου

το πιο όμορφο από τα τραγούδια του κόσμου ,

την ώρα   που   σωπαίνουν     τα πουλιά

στα ασημοκαπνισμένα  βλέφαρα     της νύχτας 

και καυτή   η λάβα  των ηφαιστείων κυλά

στα μυστικά  φαράγγια  του κορμιού

ξανθόμαλλων    αγοριών    με στεφάνια 

μυρτιάς    στα   σγουρά    μαλλιά τους ,

όταν  με   μήλα    της     φωτιάς 

τον θεό  του  έρωτα καλούσαν   

με υποσχέσεις   για μιαν  αγάπη

που ήξεραν   γραφτό της μοίρας  ότι ήταν  

να ξεψυχήσει     στο φως   της  πρώτης   ημέρας  ,

σαν τα φυλλαράκια   της μικρής ροδιάς

που  υποταγμένα   στο θέλημα των  θεών

δέχτηκαν  να   πέσουν  ηρωικά  στην αρένα  

της πρώτης    φθινοπωρινής    βροχούλας ,

ακολουθώντας    τελετουργικά 

τον βηματισμό  μιας αόρατης    λιτανείας 

στην καμπυλωμένη  ράχη μιας  υπερκόσμιας  μουσικής 

σε τόπους   που ποτέ   κανείς  μέχρι τώρα    δεν έχει    διαβεί

παρά μονάχα  ένας γέροντας   τυφλός    ποιητής…
 

Βάσω  Μπρατάκη